زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

تخصیص قرآن به سنت





تخصیص قرآن به سنت، تخصیص زدن آیه‌ای از قرآن با سنت معصوم علیه‌السّلام است.


۱ - نام دیگر



«تخصیص قرآن به سنت» را «تخصیص قرآن به حدیث» هم گفته‌اند.

۲ - اختلاف نظر دانشمندان اسلامی



میان دانشمندان اسلامی درباره جواز تخصیص قرآن به سنت اختلاف نظر وجود دارد. کسانی که به جواز تخصیص عام قرآنی به خبر واحد معتقدند، بعضی تخصیص قرآن به خبر واحد را در صورتی جایز می‌دانند که حجیت خبر واحد با ادله قطعی ثابت شده باشد. می‌توان گفت اغلب علمای شیعه بر این اعتقادند. عده‌ای مانند عیسی بن ابان، باور دارند که اگر حکم عام قرآنی، پیش از تخصیص به خبر واحد، با دلیل قطعی دیگری تخصیص خورده باشد، با خبر واحد نیز تخصیص بردار است؛ و گرنه، جایز نیست.
عده‌ای از علمای اهل سنت به عدم جواز تخصیص قرآن به سنت معتقدند.

۳ - مثال تخصیص قرآن به سنت



۱. (والسارق والسارقة فاقطعوا ایدیهما...) مفاد این آیه که هر سارقی را شامل می‌شود، با حدیث «لاتقطع ید سارق الا فی ربع دینار فصاعدا» به «کسانی که بیشتر از ربع دینار سرقت کنند» تخصیص خورده است.
۲. آیه مواریث که با حدیث «القاتل لایرث» تخصیص زده شده است.
[۵] حفناوی، محمد ابراهیم، دراسات فی القرآن الکریم، ص۱۸۳.


۴ - پانویس


 
۱. مائده/سوره۵، آیه۳۸.    
۲. نساء/سوره۴، آیه۱۱.    
۳. مظفر، محمد رضا، ۱۹۰۴ - ۱۹۶۴م، اصول الفقه، ج۱، ص۱۵۹.    
۴. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص۵۴.    
۵. حفناوی، محمد ابراهیم، دراسات فی القرآن الکریم، ص۱۸۳.
۶. علامه حلی، حسن بن یوسف، ۶۴۸ - ۷۲۶ق، مبادی الوصول الی علم الاصول، ص۱۴۴.    


۵ - منبع



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «تخصیص قرآن به سنت».    



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.